|
Magritte
December 13, 2015 Magritte: vanuit een paranoïde obsessie met de relatie tussen schilderkunst en de werkelijkheid durft hij geen betekenisvolle structuur in zijn schilderijen aan te brengen, een gebrek dat precies dat oplevert: een platte wereld. Hij vindt een beetje houvast in de letterlijke weergave van clichés, zoals "wie in de spiegel kijkt voelt vervreemding, toch?", en hij schildert de man die zijn eigen achterhoofd in de spiegel ziet. Rembrandt kijkt naar zichzelf en schildert wat hij ziet. Grappig en wonderlijk, dat dat mannetje zichzelf zo mooi en gevoelig kon schilderen. Bertolt Brecht - het beoogde ongemak is inmiddels geaccepteerd als de voorwaarde van de 'kunstervaring'; een ontwikkeling waardoor een film zoals Youth (2015, Sorrentino) goed gevonden kan worden, omdat men geen onderscheid meer kan maken tussen ongemak en kunst. |