Van de n een k maken?

Column door ROB HOOGLAND

Link to article on Telegraaf website

Kijk eens aan, een nulmeting ditmaal. Momentje, ik moet mezelf nu even streng toespreken: „Gedráág je, Goof! Verander de n níet in een l om de suggestie te wekken dat de gekleurde medemens dan vanzelf voorrang krijgt. Jörgen Raymann mag dat soort grappen maken, als tante Es. Jij niet. Jij hoort als witte man achter in de bus.”

Wat maak ik mezelf het soms toch moeilijk.

Ik heb het, voor alle duidelijkheid, over de nulmeting die de Amsterdamse Kunstraad plots van subsidieaanvragers eist. U weet toch wat dat is, een nulmeting? „Een inventarisatie van de huidige situatie waarbij de resultaten worden meegenomen als uitgangspunt voor verder onderzoek”, zegt ensi.nl.

Vergis u niet, Felix Rottenberg en trawanten mogen van B en W voor de periode tussen 2021 en 2024 dik 111 miljoen aan subsidie verdelen.

Laatst kwamen ze ook al in het nieuws. Toen hadden ze de vrijheid van meningsuiting in de Amsterdamse kunstwereld – uitgerekend daar waar vrije expressie zo ongeveer stelregel numero 1 hoort te zijn – tot ondergeschikt aan inclusie en diversiteit verklaard. Hoon viel de raad ten deel. De term Entartete Kunst viel, ook Stalin en zijn verplichte socialistisch realisme werden van stal gehaald. En toch gaat de kunst- en cultuursubsidiënt daar nu op aandringen van het college van Pyongyang aan de Amstel nog dunnetjes met deze nulmeting overheen.

„Heeft uw organisatie concrete doelstellingen op het gebied van diversiteit en inclusie geformuleerd?”

Dat soort vragen – vijftien stuks maar liefst – dient te worden beantwoord. En als de antwoorden niet bevallen moet zelfs de meest geniale mannelijke blanke schilder, beeldhouwer, muzikant, zanger of acteur binnen zo’n club maar vakkenvuller bij de Appie worden, omdat de voorkeur uitgaat naar een type waarvan kunstenares Kate Sinha bijna twee jaar terug in een TPO-stuk over de ’links geëngageerde onverschilligheid’ van het Stedelijk een sterk voorbeeld gaf: „Het toppunt was wel de tentoonstelling van Zanele Muholi, waarbij de bezoeker geacht werd geïnteresseerd te zijn in de luie spinsels van een verwende snol, alleen omdat ze uit Zuid-Afrika komt, lesbisch en zwart is.”

Iets zegt mij dat Kate niet snel in aanmerking komt voor Amsterdamse financiële ondersteuning.

“O ja, dat is er ook nog: culturele toe-eigening”
En wat heeft het Stedelijk inmiddels zelf zoal op z’n SJW’s aan het papier toevertrouwd?

Dit, bijvoorbeeld: „Matisse en Picasso waren de eerste modernisten die zich door de Afrikaanse kunst lieten beïnvloeden. Zij zagen vitaliteit en intensiteit in de beelden en maskers. Voorbij deze toe-eigening voor hun eigen kunst hadden deze modernisten geen belangstelling voor de betekenis en functie van deze Afrikaanse beelden.”

O ja, dat is er ook nog tegenwoordig: culturele toe-eigening.

Picasso de grootste ooit, vindt u?

Welnee, een dief en een racist!

Vurig hopende dat het Stedelijk de hielen van Felix Rottenberg nu eindelijk wel genoeg heeft gelikt, spreek ik mezelf nogmaals toe: „Weet je wat, Goof? Maak van die n maar een k.”